روغن زیتون، این اکسیر سبز و طلایی، از دیرباز یکی از ارزشمندترین محصولات کشاورزی در ایران و جهان بوده است. روش استخراج این روغن نقش مستقیم در کیفیت، طعم و خواص آن دارد. در ادامه با رایج‌ترین روش‌های تهیه روغن زیتون آشنا می‌شویم:
۱. استخراج سنتی (سنگ آسیاب یا “پاچال”):
در این روش سنتی، زیتون‌ها با آسیاب‌های سنگی له شده و خمیر حاصل درون کیسه‌های کنفی قرار داده می‌شود. سپس با فشاری دستی یا سنگی، روغن آن جدا می‌شود.
ویژگی‌ها:
– طعم قوی و اصیل
– مناسب برای مصرف محلی
– ناخالصی و ته‌نشینی بیشتر
۲. پرس سرد (Cold Press) – روش مدرن و بهداشتی:
در این روش، زیتون‌ها بدون اعمال حرارت بالا و با دستگاه‌های مکانیکی پرس می‌شوند. دمای فرآیند زیر ۲۷ درجه سانتی‌گراد نگه داشته می‌شود تا ترکیبات مفید روغن حفظ گردد.
مزایا:
– حفظ کامل آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین‌ها
– اسیدیته پایین (کمتر از ۰.۸٪)
– ماندگاری بالا و مناسب برای مصرف خام
۳. استخراج با سانتریفیوژ (سه‌فازی و دو‌فازی):
در کارخانه‌های صنعتی، از دستگاه‌های سانتریفیوژ برای جدا کردن روغن از خمیر زیتون استفاده می‌شود. این روش سرعت بالا و بازده خوبی دارد.
مناسب برای: تولید در حجم بالا و کنترل بهداشتی کامل.
۴. استخراج با حلال (برای روغن زیتون تصفیه‌شده):
در این روش، با استفاده از حلال‌های شیمیایی، روغن از باقی‌مانده خمیر زیتون استخراج می‌شود. این روغن‌ها معمولاً تصفیه شده و برای مصارف صنعتی و سرخ‌کردنی استفاده می‌شوند.
نکته: این روغن‌ها خواص تغذیه‌ای کمتری نسبت به روغن بکر دارند.
جمع‌بندی:
برای مصرف روزانه و سلامت محور، روغن زیتون بکر و فرابکر تهیه‌شده با پرس سرد بهترین انتخاب است. برند Rubartan با بهره‌گیری از پرس سرد و زیتون‌های تازه منطقه اشکورات و رودبار، کیفیتی بی‌نظیر را تضمین می‌کند.
